Financiële begroting

Als gevolg van Europese regelgeving mogen EU-lidstaten een begrotingstekort (EMU-saldo) hebben van maximaal 3% van het Bruto Binnenlands Product (BBP). Aan dit maximale tekort van 3% hebben, naast de Rijksoverheid, ook de decentrale overheden een aandeel.

Uit de balans kan het EMU-saldo worden afgeleid. Dit is het verschil tussen de inkomsten en de uitgaven op kasbasis; gemeenten zijn verplicht het baten- en lastenstelsel te hanteren. Het verschil tussen deze stelsels is het toerekenen van kosten aan boekjaren. Zo wordt in het baten- en lastenstelsel de kosten van investeringen niet in één keer genomen, maar uitgesmeerd over de totale gebruiksduur. Ook zijn er reserves waarin 'geld' tijdelijk worden 'geparkeerd' om deze later alsnog te benutten.
Om de afzonderlijke decentrale overheden een beeld te geven wat dit voor hen betekent, publiceert het Ministerie BZK in lijn met de Wet hof individuele EMU-referentiewaarden. Een individuele EMU-referentiewaarde betreft geen norm, maar een indicatie van het aandeel dat een provincie of gemeente in de gezamenlijke tekortnorm heeft. De referentiewaarde over 2025 voor Deurne bedraagt: 5.983.000 (septembercirculaire 2024) Voor het overschrijden van het EMU-saldo bestaan geen sancties.

Onderstaande tabel toont het EMU-saldo voor de begrotingsjaren 2026-2029. In dit overzicht komt een financieringsbehoefte tot uitdrukking in een negatief EMU-saldo; een overschot leidt tot een positief EMU-saldo.